Dyzet. Dyzet poezi. Nga karantina.

Askush nuk i hap portat e lagunës. Shën Marku shëtit nëpër shporta perimesh e mishi. Shpirtrat, para se të ikin, lëvizin rrugëve dhe lusin njerëzit të mblidhen në shtëpi. Të njejtën gjë bëjnë dhe të ringjallurit. Në 40-ditëshin e tyre.


Disa kërkojnë “burimin e urtësisë që del nga zemra dhe gjuha”. Edhe Noe bind kafshët që qameti do zgjasë vetëm dyzet ditë.


Po i afrohem të dyzetave – “mosha e sinqeritetit dhe urtësisë”. Nëqoftëse nuk marr masa, do të jem me siguri duke u mosbindur.


Ç’të bëj?


Hap portat e lagunës sime. Ngre frymën mbi dorën time, mbi pishtarin tim, mbi statujën time. Mbi lirinë time. Mbi Ellis Iceland tim.

Në të vetmen luftë që arti pranon.

Të ndihmojmë vijën e parë të frontit. Të krijojmë një Fond për mjekët, infermierët dhe personelin spitalor të prekur nga COVID-19.
Fushata
Quarantena
  • Home
  • Prolog
  • Para Karantinës
  • Karantina
  • Epilog
  • Fushata
  • Albania News
S'ka rezultate
Shfaq gjithë rezultatet
Quarantena
  • Home
  • Prolog
  • Para Karantinës
  • Karantina
  • Epilog
  • Fushata
  • Albania News
S'ka rezultate
Shfaq gjithë rezultatet
Quarantena
S'ka rezultate
Shfaq gjithë rezultatet
Home Para Karantinës

Ecejake

Nga Endri Xhaferaj
Ecejake

Ndalo veç nje çast

Kundro njerëzit në stacion

Me veten vër bast

Koha vjen apo shkon?

ShpërndaCicëroShpërnda
Publikuar më parë

Dheut të atit

Publikuar më pas

Vetbesim

Diskutime mbi këtë poezi

  • Rreth nesh
  • Fushata
  • Albania News

Quarantena / Endri Xhaferaj

S'ka rezultate
Shfaq gjithë rezultatet
  • Home
  • Prolog
  • Para Karantinës
  • Karantina
  • Epilog
  • Fushata
  • Albania News

Quarantena / Endri Xhaferaj